Chapter seventeen ♥

- śpisz ? - usłyszałam szeptanie do ucha po czym poczułam jego ciepłe usta muskające moją skroń
- już nie - podniosłam nagle głowę i nasze usta niespodziewanie się spotkały
Harry uśmiechnął się przez pocałunek :
- takie pobudki to ja lubię - jeszcze raz się uśmiechnął i znowu mnie pocałował
Znowu poczułam się szczęśliwa. Wiecie jak to jest kiedy nie macie nic, nikogo..aż jeden dzień , jedna osoba zmienia sens waszego życia.? Właśnie tak teraz sie czuję . Jestem szczęśliwa..po prostu.
- nie przyzwyczajaj się - delikatnie musnęłam go w nosek na co on odpowiedział tym samym. Wyswobodziłam się z jego objęć i zaniosłam kubki po czekoladzie do kuchni. Puściłam wodę w kranie i zabrałam się za mycie naczyń. Po chwili poczułam , ze Harry obejmuje mnie od tyłu.
- za długo kazałaś mi tam siedzieć bez ciebie , stęskniłem się ! - zrobił minę słodkiego szczeniaczka.
- wiesz Harry ..-urwałam - jesteś okropnym słodziakiem ! - tym razem to ja go pocałowałam.
Tak , tak wieeem..ciągle się całujemy . Ale coś mnie do niego ciągnie i nawzajem. Posadził mnie na blacie nadal mnie całując.
- nie przeginasz ? jesteśmy parą od niespełna dwunastu godzin - zaśmiałam się
- hm..może trochę..- poczułam ssanie w okolicach szyi - masz pamiątkę - zaśmiał się i mnie przytulił
Zdjął mnie i postawił mnie na ziemi.
- muszę znaleźć pracę - zmieniłam temat
- pracę ? naprawdę ? - otworzył szeroko oczy
- taaak, teraz tak jakby żyję na utrzymaniu Josha , rozumiesz..? - przypomniało mi się o Joshu ! Muszę jechać do szpitala , może się obudził.
- pomogę ci - usmiechnął się - czemu masz taką minę ?
- Josh ! Muszę jechać do szpitala - wykrzyknęłam po czym pobiegłam się przebrać.
Założyłam szare rurki , biały sweterek i czapkę blogerek "SWAG". Byłam gotowa do wyjścia. Wróciłam do salonu. Chłopak siedział na kanapie. Kiedy mnie zobaczył , uśmiechnął się szeroko.
- odwiozę cie oczywiście - podał mi płaszcz , założyłam buty i wyszliśmy nie zapominając o zakluczeniu drzwi.Po drodze do samochodu złapał mnie za rękę. Poczułam te dziwne aczkolwiek przyjemne uczucie w brzuchu. Sekundę potem pociągnął mnie za najbliższy budynek. Stałam oszołomiona ,nie wiedziałam o co chodzi.
- Harry ! Co ty robisz ? - zaniepokoiłam się
- papparazi - zrobił zrezygnowaną minę.
- super ! czy ty się mnie wstydzisz ? - spojrzałam mu głęboko w oczy
- nie , nie ! To nie tak.
- to wytłumacz mi - starałam się mówić ze spokojem w głosie jednak emocje roznosiły mnie od środka.On sie mnie wstydzi ? nie chce żeby ktoś się o nas dowiedział ? O co do cholery tutaj chodzi ?
- nie zrozumiesz - chwycił moją dłoń.
Natychmiast ją wyrwałam.
- Postaram się zrozumieć - ściszyłam ton głosu.
Bo papparazi nie dają mi żyć , ja się tylko boję , że jak wyda się że jesteśmy razem to nie dadzą spokoju tobie , tylko o ciebie tutaj chodzi.
Zaraz pożałowałam tego że tak chamsko się zachowałam. On się po prostu o mnie martwi..
- Harry..- ujęłam jego dloń - nie martw się - pocałowałam go w policzek
Westchnął.
- czasem wolałbym być normalnym nastolatkiem - złapał mnie za rękę i wyszliśmy zza bloku. Rozejrzeliśmy się dookoła i zaczęliśmy biec w kierunku samochodu. Harry otwierał właśnie drzwi kiedy nachalni fotografowie zobaczyli nas i zaczeli biec w naszą stronę.
- wsiadaj , szybko - powiedział z wyjątkowym spokojem po czym pobiegł wsiąść od strony kierowcy.
Wsiadł i zapiął pasy. Zrobiłam to samo.
- a wiec kierunek szpital - uśmiechnął sie , ale zauwazyłam że sprawiło mu to dużo trudu. Współczuję mu takiego życia. Ani chwili prywatności..Przez cały czas gdy przy nim bedę postaram się mu pomagać i go wspierać..

***

WYBACZCIE !

Wiem...chyba z tydzień nic nie dodawałam.

Szczerze to brakuje mi tego czegoś do pisania nie uważacie ? 

Ciężko mi się też pisze z powodu braku motywacji.

Kocham ♥

Dozoba ! XD