Chapter twelfth

heeeeeeeeeeeeej po długim czasie ! <3 postanowiłam "odwiesić" bloga . Brakowało mi pisania rozdziałów i wgl was ! waszego wsparcia ;3 Dziękuje za to , że kilka z was namówiło mnie do aktualizacji bloga , szczerze wamm dziękuje ! Tak sobie jem jabłecznik i na spontana pisze rozdział , tak na nowy początek prosze dodanie mi o trochę otuchy w komentarzach , jeśli w ogóle ktoś nadal chce to czytac ;x ♥♥♥

***

  Obudzilłam się z bólem głowy. Rozejrzałam się zaspanymi oczami , nikogo w pobliżu mnie nie było .Spohrzałam w dół . Spostrzegłam bardzo dobrze znanego mi  chłopaka . Harry siedzial na podłodze z głową opartą na skrawku kanapy na której teraz się znajdowałam. Trzymał mnie za rękę ...

Nie pamiętam nawet skąd się tu wzięłam ,jedyne co sobie przypominam to ten pocałunek , smutnego Harry'ego i to że wygnałam Josha. Nic więcej . Wszystko wskazuje na to , że loczek mnie tu przeniósł ..jest taki kochany . Nie spodziewałam się tego , przecież tak jakby się wcześniej pokłociliśmy . Mam wyrzuty sumienia z tego powodu.

  Z powrotem bezsilnie położyłam głowę na poduszce . Chyba poczuł , że się ruszyłam . Odskoczył ode mnie ,jak poparzony ,z szeroko otwartymi oczami .

- Harry , spokojnie - uśmiechnęłam się delikatnie

- już się obudziłaś , super . Już się zaczynałem martwić - wstał z podłogi - jak się czujesz ? przyniosę ci coś do picia hm .? 

- uspokój się nic mi nie jest - usiadłam na łóżku

Poszedł do kuchni .

- człowiek bez powodu nie mdleje - odpyskował ,zręcznie wyjął sok z lodówki i wlał trochę do szklanki  .

Wrócił ,wręczył mi sok i usiadł na przeciwko mnie na kanapie . 

- powinnaś raczej zrobić jakieś badania - spojrzał na mnie - mówię całkiem poważnie , jesteś blada .

Westchnęłam i odłożyłam szklankę na stół. 

- posłuchaj - usiadłam bliżej niego - nie rozumiesz , ze wszystko ze mną w porządku ? rozumiem , może się trochę martwisz ...

- jak wariat ! - przerwał mi 

Uciszyłam go kładąc mu serdeczny palec na ustach . 

- no więc jak już mówiłam - kontynuowałam - rozumiem , ze się martwisz , ale obiecuję , ze jeśli to się jeszcze kiedyś powtórzy to zrobie te głupie badania ok ? - uśmiechnęłam się szeroko

- niech ci będzie - uśmiechnąl się zadziornie .

Chwila ciszy .

- Ej ! w sumie to nie rozumiem czemu się martwisz - szturchnęłam go zalotnie w ramię .

spojrzał na mnie tak zwanym "wilkiem" po czym odwrócił wzrok i uśmiechnął się pod nosem .

- uwierz mi , że mam swoje powody - wstał , pocałował mnie w policzek i zaniósł pustą szklankę po soku do kuchni . Wrócił po chwili i usiadł obok mnie .

-  a powiesz mi co tu zaszło przed dwoma godzinami?

Byłam gotowa wszystko mu opowiedzieć .

*oczami Harry'ego*

Charlotte opowiedziała mi wszystko ze szczegółami. Wszystko sie wyjaśniło . Nawet nie zauważyłem kiedy znaleźliśmy się razem pod kocem pijąc gorącą herbatę z cytryną . Po prostu nie zauważyłem . Z Char tak szybko leci czas , tak przyjemnie . Mógłbym siedzieć tu z nią wiecznośc . Szkoda , ze boję sie jej to powiedzieć . Mimo tego , że jeszcze godziny temu wszystko było okej , a my goniliśmy się szczęśliwi po całym mieszkaniu...